Vies is wel erg

Tuurlijk is ‘vies’ wel erg en dat je partner ook een sloddervos is en het dus met ‘een schoon huis’ niet zo nauw neemt, doet niet ter zake.

Het is je karakter. Dat zal allemaal wel, dat je rommel prima vindt. Ik neem het ter kennisgeving aan. Maar het is een kul argument.

Laat ik het nog eens bij je in herinnering brengen; dat onze geschiedenis laat zien dat ‘middeleeuwse viezigheid’ heeft gezorgd voor veel onnodige doden .

Dat wij nu 40 jaar langer leven i.p.v. te sterven aan difterie, de pest en tbc. Dat hygiene hier de basis voor is en niet rommel.

Je douche, wc en gootsteen zijn er niet alleen voor je gemak maar zijn een onderdeel van ‘je persoonlijke hygiene’ in jou huis . Dus allemaal gelul dat ik of hij / zij een ‘sloddervos’ is.

Je maakt schoon in je eigen belang en in ieders belang. Anders zijn we straks weer terug bij af. Dan zijn we weer in een tijd dat je door een simpele kus op je mond al kon sterven aan tbc en difterie.

Europa is stil

Er ligt een ‘deken over Europa’, geen kinderlach meer te horen, lege winkelschappen en hoog vanuit de lucht zie ik rivieren zonder boten en weinig verkeer.

Europa wacht op wat komen gaat. Alleen in Frankrijk gaan de ‘gele hesjes’ nog de straten en pleinen op. Net als de tentjes, jaren geleden, waarin maandenlang op straten en pleinen gedemonstreerd werd tegen de ‘occupation’. Helemaal uit ons geheugen verdwenen.

Iedereen weet het, diep van binnen, dit is de opmars naar een dictatuur die nog nooit eerder is aanschouwd in 2000 jaar Wereld geschiedenis.

Totale controle op de financiën, alles is geautomatiseerd, kan en wordt ook gecontroleerd en door overheid en kwaadwillenden gemanipuleerd.

Voorbeelden te over. De ‘deken over Europa’ die nu wordt uitgerold en in Europa de ‘transitie’ naar totale staats controle mogelijk zal gaan maken.

Als de deken is glad getrokken dan zijn ‘de angst en onze doden’ bedekt.

Schaamteloos

Mannen zijn schaamteloos, daarom is de heilige maagd Maria uitgevonden.

Oeganda in de Albert Heijn

Waar zijn de tasjes? achter de counter bij ‘de bloemen en de kranten’ zo is mij net verteld. Door een vriendelijke caissière waar, ik na getreuzel bij de zelf scan kassa toch besloot mijn boodschappen te gaan afrekenen. Ons gesprek ging over het milieu te weten de plastic tasjes, de economie dat er veel AH tasjes worden gestolen en Afrika als juridisch baken, als een voorbeeld van hoe het zou moeten. Niet in heel Afrika maar in Oeganda zo wist zij het mij te vertellen, daar is geen plastic tasje meer te vinden. Goed hè ! Bij wet geregeld. Ja beaam ik, heel goed, daar kunnen wij nog wat van leren.

Links en rechts

In de wereld politiek zullen Politici hetzelfde pad moeten gaan bewandelen. Om de stabiliteit van de wereld, van onze wereld, te waarborgen. De sociale en economische druk is wereldwijd enorm, grote groepen mensen gebruiken geweld en onderdrukking, zijn plunderend en moordend in het midden oosten in Azië en Afrika te vinden. Hier is geen middenweg mogelijk.

Het eerste recht is het recht op leven, zoals Lavrov, de Russische minister van buitenlandse zaken net uitsprak in de UN vergaderzaal.

Oorlog is nu het antwoord. Er zal door de agressor niet met een zwaaiende witte vlag om vrede worden gevraagd. Dat is Utopisch denken. Vreedzaam leven is ons eerste mensenrecht. Daar mag om gevochten worden.

Sarajevo en East Al Ghouta

Zijn het de beelden van deze platgebombardeerde, in puin liggende Syrische stad, de beelden van een stad als een karkas met vlagen optrekkende rook en gruis, een simpele minaret die stand blijft houden, zijn dit de beelden die een vaste plek in ons geheugen gaan krijgen, naast het aanzwellende geluid van de jager, die hoog in de lucht, de onzekere belofte van een precisie raket heeft aangekondigd.

Heel lang geleden in Sarajevo, een stad in het voormalige Joegoslavië, was het de stilte, de op kousenvoeten rennende burgers, die met het geluid van een zachte wind en de vaste hand van een vijandige scherpschutter in hun omsingelde platgebombardeerde stad werden vermoord.

Beide oorlogen zijn in beeld gebracht, door journalisten met gevaar voor eigen leven en beiden zijn voor ons de toeschouwer, onwerkelijk en misselijkmakend.

De burgers die er bleven wonen, geteisterd en bedreigd door oorlogsgeweld, burgers die na een lange tijd van politieke onrust en demonstraties, nu in een oorlog zijn beland en nog steeds bereid zijn hun politieke gelijk te halen. Dit alles met de vaststaande overtuiging dat alleen gelijkheid en vrede telt. Duizenden burgers die deze overtuiging met de dood moesten bekopen.

Vanavond zie ik ‘De Cave’ een bekroonde documentaire waar het doorgeven van een zak met drop tijdens de vertoning ongepast voelt en dit ook eigenlijk is.

Ik zie een ondergronds ziekenhuis, ik zie Syrische kinderen in totale schok binnen gebracht worden en ik zie dokters, zusters en broeders, ook in totale schok, hun bloederige werk doen. De beelden zijn verpakt in bloed, stof en stress.

Ik zit erbij, kijk ernaar en na afloop valt er niet veel meer te zeggen.

Misschien dat de terloopse opmerking in de lift gemaakt op weg naar buiten ‘dat wij geluk hebben’ en dus het onuitgesproken ‘zij hebben pech’ de lading dekt.

Reuven Rivlin en Yehuda Bauer (world holocaust forum 2020)

Ik was erbij. De ‘live stream’ World Holocaust forum, te weten het diner dat vanavond door Reuven Rivlin is gegeven. Ik, de hele wereld mocht meekijken hoe Reuven, de vriendelijke President van de staat Israël, met een klein buikje en een beetje rommelig pak tal van gasten verwelkomde op het World Holocaust forum 2020.

Onze koning was er ook bij. Willem zat strak in het pak. Zo te zien was hij het beste gekleed van de vele aanwezige mannen, een prachtig pak met pochet. Het was het enige pochet wat er vanavond te zien was.

Volgens de pers is dit Willem zijn eerste officiële bezoek aan Israël. Jammer dat onze Koning het warme welkom zo snel afbrak, de op elkaar gelegde handen waren een teken van vriendschap en hadden rustig nog wat langer ‘samen’ mogen zijn.

Maar niet Reuven, Macron, Filip van België of de President van Duitsland of misschien de kok die even kwam kijken of de hapjes wel in de smaak vielen stalen de ‘show’. Nee, deze avond was de avond van een oude man, een man met een pak nog slobberiger dan dat van Reuven.

Een man die klein, door ouderdom en kennis gekrompen, met hulp het spreekgestoelte moest beklimmen. Onbekend bij het publiek, een historicus, een academicus die al een leven lang onderzoekt en publiceert.

Professor Yehuda Bauer mocht het gezelschap van presidenten en koningen tussen hun voor en hoofdgerecht toespreken.

Vijf minuten had Yehuda maar nodig.

Om de aanwezigen te vertellen hoe Joodse communisten als het nieuwe kwaad, in het eeuwenlange oude Joodse kwaad, een eigen plek hadden gekregen. Een plek is gegeven. Door niet Joden, door anderen, door antisemieten, door religieuzen, die Joodse communisten, bolsjewieken, hebben toegevoegd als een specifiek, nieuw, hoofdstuk in hun boek genaamd ‘wereldwijd antisemitisme’.

Yehuda, die na afloop nog een handdruk kreeg van de voorzitter van de USA senaat. Die morgen, misschien, president Putin ook de hand mag schudden.

Yehuda, die ons, vanavond, de gasten, de wereld, alle slachtoffers van de alomvattende Holocaust hun moment van erkenning heeft gegeven.

Machtsmisbruik ; Het ultieme EU voorbeeld

Van het ongelofelijke machtsmisbruik dat aan ons Europese burgers wordt opgedrongen door bestuurlijke Brussel.

Dit hoorde ik als korte nieuwsflits op de radio tussen de december hits door.

Dat Brussel toch wel een beetje fout bezig is met dat maandelijkse verhuis-uitje naar Strassbourgh.

Een Greta ‘milieu / klimaat’ dingetje en al voor jaren een agenda puntje op de gezamenlijke EU agenda. Europa is gebaseerd op de ‘ eeuwige’ strijd tussen natie staten, het doel is deze strijd te beslechten door het vormen van een unie.

De keus voor een gemeenschappelijke taal is decennia lang een bron van strijd op politiek niveau gebleken. En natuurlijk niets voor niets. De mogelijkheid om van mens tot mens te communiceren is de sleutel tot wereldwijde democratie en vrijheid van meningsuiting. Hier willen ze bij de EU niets van weten, net als de door de burger in 2019 gekozen EU bestuurders opeens om politieke reden niet meer konden aantreden en vervangen werden door anderen, die hoogstwaarschijnlijk beter inpasbaar waren in het van bovenaf opgelegde EU beleid.

Deze terugkerende ‘newsfeed’ lacht ons EU burgers recht in ons gezicht uit. Sukkels. Dit is gewoon de jarenlange regelmatig terugkerende radio boodschap voor ons luisteraars. Wij, zittend in de auto, hangend op de bank.

Sukkels.

Een Indian gift, land en boek

Een ‘Indian gift’. Een actie. Je geeft iets cadeau en dan, later, dan pak jij, de gever, het van de ontvanger weer af.

‘The Indian gift’ een gezegde, een uitspraak welke de geschiedenis, verhouding en positie tussen de Indianen en de USA government weergeeft. Een gezegde wat door de natives zal worden gebruikt als door andere Amerikanen in privé en zakelijke gesprekken.

Amerikanen. Je beloofd iets, aan een groep; aanspraak en eigendom van land. En dat wordt, later, weer te niet gedaan, ingetrokken, genegeerd. Hier gaat het om economische ‘nationale’ belangen versus ‘Indianen’ land (reservaat) .

De laatste jaren is er veel over het gebruik van deze grond geschreven. Demonstraties, acties en rechtszaken die als inzet de geesten van voorouders en olie pijpleidingen hebben.

De USA Indianen waren bijna uitgeroeid door geweld en ziektes en hebben lang geleden de hun opgelegde noodgedwongen ‘rust’, uitgeblust en met kokend bloed aanvaard. In een reservaat.

Het Indianen reservaat bestaat niet meer. De Indianen zijn een groep die als enige in de USA de toevoeging ‘native’ aan hun lijst van groep-specifieke kenmerken kan toevoegen.

De laatste generatie Indianen, zij die hun familie geschiedenis hebben moeten leren accepteren, zij zijn de eigenaren, de beheerders van deze grond. Zij staan in hun recht.

Wat het beheer precies doet of wil gaan doen, natuurbehoud, cultureel erfgoed, specifieke grondstof exploitatie, is uitsluitend en alleen een zaak van de Indianen. Tegenstellingen mbt het gebruik van de grond binnen de Indianen gemeenschap zullen, hier is weinig in het nieuws over te vinden, er vast zijn.

De politieke en bestuurlijke besluitvorming bij de Indianen zelf is niet mijn zaak. Ik ben geen ‘Indiaan’ Natuurlijk steun ik een politiek standpunt wat staat voor natuurbehoud. Een mooi ongerept landschap is een streling voor het oog. FB Indianen die dit standpunt uitdragen zijn dan al gauw mijn FB vrienden.

Maar mijn stem van ver, heel ver vanaf de zijlijn, is uiteindelijk niet van belang. Zij zelf zullen tot overeenstemming moeten komen over het te voeren beleid en de USA government zal overeenkomsten, ooit historisch gesloten moeten naleven. Dit laatste is hun wettelijke plicht.

Een tweede ‘Indian gift’, mijn boek, gisteren gekocht, ligt nu verstopt tussen de andere pakjes, in glitter papier onder de kerstboom. Dit boek ga ik cadeau geven.

Maar later ga ik dit boek boek weer lenen. Ga ik het terugvragen, voor even. Omdat ik het ook wil lezen.

Dan is mijn cadeau ook straks, later in de tijd, als ik het weer terugvraag of mij weer toe-eigen een ‘Indian gift’.

Een boek is geen grond. Om grondrechten worden al vele generaties lang, wereldwijd, oorlogen gevoerd. Nooit om een boek.

Maar wel om de inhoud, ideeën, ervaringen en opvattingen die je met anderen, op schrift, kunt delen.

Op land is wetgeving van toepassing, op ervaringen en ideeën niet, dit kerst boek is een ‘kaft met inhoud’. Straks is er een open plek in de boekenkast de kaft ontbreekt een ‘Indian gift’.

De orale historie die wereldwijd bewaard is gebleven voor het anderen doorgegeven aan anderen om ervaringen en kennis te kunnen delen is ook geen Indian gift. De door overlevering

Je begint elke keer weer helemaal opnieuw

Kerst 2019

Zo van, ik weet niets, niets van welke overtuigingen je hebt, welke simpele of verder uitgewerkte politieke visie je er op of na houdt.

Ik weet niets over je ouders, grootouders, of je atheïst of religieus bent.

Dat is lekker makkelijk.

Maar verandert natuurlijk niets aan onze gedeelde werkelijkheid.

Die van crisissen op wereldniveau, tot dichter bij huis in je eigen, vertrouwde land.

Heerlijk kerst, want kerst staat voor geweldloos.

Dus wens ik kinderen, de man van de benzinepomp, de onbekenden ‘bekenden’ op Facebook ‘een gezellige kerst toe’. Niet dat dit een verschil gaat maken, de staat waarin de wereld verkeerd is bij iedereen bekend en zal door onze gezellige ‘vrede op aarde’ theorie niet wezenlijk veranderen.

Maar we houden vol! Al tweeduizend jaar dus hoop is ook nog steeds aanwezig. Dit jaar editie 2019, we gaan er vol vertrouwen, met de leukste kerstboom van de hele straat, met een gestrekt been in.

Have fun

Prettig kerstfeest iedereen !

De sterke leider

Waarschuwingen, pas op! Het fascistische gevaar, samenkomend in ‘de leider’, zijn getrouwen omschreven als het populistische volk. Wij hebben onze sterke leider al. Mark Rutte is zijn naam. Al jarenlang is hij het boegbeeld, het gezicht van Nederland. Net zoals fascisten en fascistische regeringen worden beschreven in menig historisch document, de karakterisering van een fascistische leider door de hedendaagse pers aan het volk in bloemrijke taal wordt uitgelegd. Een leider, die aan het roer staat, omgeven door vazallen die hem steunen, vazallen die liegen en bedriegen en die onvoorwaardelijke trouw aan hun leider betonen. De politieke meelopers, die ziende blind zijn en hun controlerende taak veronachtzamen, wegwuiven. Foute ministers die blijven zitten.

Waar vroeger alleen God mocht oordelen is nu het volk, gekleineerd en uitgeknepen, met een Koning zonder macht, gebogen en verdeeld niet meer in staat een vuist te maken, eigendom van het fascistische monster dat wij onze Nederlandse regering noemen.

Heil aan de leider, heil aan Brussel, het nieuwe fascistische Europa is al lang, hier, onder ons.

Conspiracy theorie

Is just an exclusive word meaning manipulations on big, big scale with the intention to change political course.

2019; 100 kilometer Hongaars burgermeesterschap

In Hongarije is dit weekend lokaal gestemd. Nu zijn de stemmen geteld. De nieuwe burgermeesters zitten fris en fruitig achter hun bureau en zijn er klaar voor. Zij gaan hun politieke stempel drukken op hun stad of dorp.

Een geografische lijn van 100 kilometer. In Budapest is er een ‘socialist’ gekozen die, zo gaat het praatje onder de bevolking, al meteen de kont van Brussel kust. Soros een miljonair die jarenlang met behulp van billboards zwarter dan zwart is gemaakt is nu in Budapest, met zijn uiteenlopende gefinancierde activiteiten weer welkom. Dat zal de huidige Fidesz regering niet grappig vinden. Een kilometertje of 70 naar rechts is in Jaszbereny een Jobbik burgermeester gekozen. Zijn programma; de aanwezige arbeidskrachten die vanuit de Oekraïne met honderden de plaatselijke fabrieken bevolken zullen weer terug naar huis keren en plaats moeten maken voor lokale arbeidskrachten. Jobbik geeft een dikke middelvinger naar Brussel. De minderheden, lees Roma en de enkele Joden die hier in Hongarije stand weten te houden, zullen zich na jarenlang kennis gemaakt te hebben met de Jobbik politiek en haar volgelingen nu helemaal schuilhouden. Dat Jobbik de laatste jaren zich anders, gematigder, is gaan profileren en presenteren doet natuurlijk niets af aan de kennis onder de bevolking. Wat de Jobbik aanhang de laatste jaren allemaal heeft uitgespookt; de angst voortkomend uit intimidatie en moordpartijen is men, terecht, niet vergeten.

Een kilometer of dertig verder, in de kleine plattelandsdorpjes, is Fidesz heer en meester. Christelijke politiek is en blijft daar de komende jaren het motto. Brussels geld is welkom maar verder wenst men geen bemoeienis. Gebroederlijk stond Fidesz met de Katholieke KDNP op de verkiezingslijst. Deze politiek is bij de Hongaar bekend. Veilig en vertrouwd zwaaien de christenen en katholieken de Hongaarse scepter. Deze week kwam Fidesz voor even in het commerciële wereld nieuws. Een reclame met lesbische coca cola drinkende dames is als ongepast bestempeld, de publieke advertenties zijn verwijdert.

Honderd kilometer.

Het huidige gemeentelijke Hongaarse politieke landschap (anno 2019) is nog steeds overwegend conservatief. Brussel is niet geliefd en waar mogelijk zullen de christelijke waarden en normen leidend zijn .

Sar-el; Rachel en de IDF

Rachel zij deelde vanavond iets met ons de andere Sar-el vrijwilligers in Israël.

Dat ‘iets’ was persoonlijk, een emotie en dat ‘ons’ dat zijn wij vrijwilligers die in de bloedhitte de ons opgedragen rotklussen op deze afgesloten militaire basis met liefde uitvoeren.

Voor ons Israëlische leger, de IDF.

Onze begeleidsters zijn twee ‘lonely soldiers’. Lieve jonge vrouwen uit de USA en Engeland hijsen met ons, vroeg in de ochtend, de Israëlische vlag. Ze stellen de schoonmaakroosters op en maken ons op deze militaire basis wegwijs.

Als het avond programma is afgelopen, de airco ons heeft verkoeld en de slaapzaal wacht staat Rachel op en neemt het woord.

‘Ik ben verdrietig en blij’.

Mijn ouders die alle twee de concentratie kampen hebben overleefd. Mijn ouders die jarenlang in barakken zaten opgesloten.

Sorterend, kinderknuffels en stropdassen, in de wetenschap dat de dood door hun handen werd aangeraakt en verplaatst.

Deze dagen heb ik veel aan ze gedacht. ‘Mijn ouders’.

Ik Rachel, nu net als zij toen, opgesloten, maar met een werkende airco en in de wetenschap dat ik nu hier in Israël ben. Hier waar de IDF waakt. Israël het land waar ik mijn ouders kan herdenken.

Hier waren ‘zij’ bij ‘mij’.

Later als de groepsleden afscheid nemen krijg ik een klein plastic armbandje van Rachel. Canada staat erop. Rachel vliegt volgende week terug en zal als alles goed gaat volgend jaar met haar zonen de concentratie kampen in Europa bezoeken.

De Sar-el groep lost op, keert terug naar huis en haard. Rachel is voor mij deze reis de essentie van Sar-el. Israël een veilig huis voor ons allen. Ons thuis.

Godverdomme dit is geen wake up call

De moord op Derk Wiersum is natuurlijk niet te vergelijken met een ‘Engels belletje’. Toch lees ik het in de media. Een wake up call.

Een loze kreet samen met de boodschap dat er niemand politiek verantwoordelijk is voor het ‘ver onder de maat uitvoeren’ van deze justitiële taak.

Dit is de toon die is gezet. Vreselijk en waar. Een jaar geleden de twee doden bij Defensie verwijtbaar door nalatigheid, onze minister van defensie trad toen onder druk af.

Dit aftreden waar de publieke opinie en FVD, die terecht op het spreekgestoelte en gekleed in een semi Militair uniform de tweede kamer over hun verantwoordelijkheid toesprak, aan hebben bijgedragen door duidelijk te stellen dat dit soort onbekwaamheid moet worden bestraft.

Deze moord is geen wake up call. Het is een moord op een man, een vader. Uitgevoerd door de maffia die uitermate actief is in Nederland. Granaten en een afgehakt hoofd. We zijn het vergeten of gewoon gaan vinden.

Zoals in België de staat van beleg, misschien nog steeds, na een aantal aanslagen is afgekondigd zo zou per direct de staat van beleg voor de regio Amsterdam moeten worden ingevoerd.

In Nederland gaat het over een aantal steden en dorpen waar criminelen een onzichtbare grens hebben doorbroken, die van boven en onderwereld.

Granaten. Het is oorlog. Dus voor Amsterdam de staat van beleg, net als de Belgen en de Fransen dit de afgelopen jaren als middel hebben gebruikt om terroristen en criminelen te kunnen pakken.

Waarom is dit nergens te lezen. Bij Jinek en DwDD herkauwen en herkauwen van ‘vreselijk tot de gedoodverfde wake Up call’ dat is wat ik hoor. Geen enkele discussie met voor en tegenstanders over een ‘ kop die moet rollen’.

We zijn alweer bijna een week verder. Derk is misschien al begraven. In besloten kring. Grapperhuis moet opstappen als eind verantwoordelijke.

Een moord is een moord en mag nooit gebruikt worden als voorbeeld in een zogenaamde wake up call.

De moeder van Amsterdam

Het is vervelend om iets negatiefs te schrijven over een bestuurder. Soms is een aangewezen of gekozen bestuurder toch minder geschikt voor de opgedragen taak. Zoals bij Femke.

Phong Peng aan de Amstel lees ik op de sociale media, de opmerkingen over Republiek Amsterdam , zet er maar gauw een hek omheen, de groene khmer zijn talrijk en dan is de oppositie er natuurlijk ook nog hel en verdoemenis uit roepend over nieuw Amsterdams beleid.

Nederland laat van zich horen, Amsterdam de hoofdstad van Nederland en dus heeft elke Nederlander er iets over te zeggen. Een granaten tapijt, doodskisten magazijn en een Burgermeester met haar wethouders.

Femke is in een huwelijkse crises beland wat samen met een hand wapen, met tot een klont gesoldeerd magazijn, gevonden in een van de laatjes van de familie kast in de gang is het praatje van de dag bij de Vomar en thuis onder het avondeten. Honderden illegalen die niet uitgezet worden. Het loopt toch wel uit de hand daar in Amsterdam is de opinie gegeven door de niet Amsterdammers.

Zij hebben gelijk de Amsterdammer kijkt niet meer op van een handgranaat , steekpartij, schietende jongens op scooters. Maar dit is niet normaal. Het is het bewijs dat Amsterdam naar de klote is.

Een vacature die komt eraan. De volgende bestuurder, de eerste man of vrouw van Amsterdam, zal een andere profielschets dan Femke voor gelegd krijgen.

Een moeder word er dan gezocht, met of zonder kinderen, stevig in haar schoenen staand. Iemand die besturen kan, die knopen doorhakt, die durft niet te luisteren naar haar adviseurs, die durft aan te vallen. Een vrouw zoals Golda Meier, een vrouw als Golda die hier in Amsterdam de scepter zwaait dat zou een wereld van verschil maken.

Maar het is Femke.

De witte broodsweken zijn al heel lang voorbij. De doortastende, met beide benen op de grond staande moeder van Amsterdam gaat Femke nooit meer worden, dat zit er gewoon niet in.

De staat van beleg & Derk Wiersum

Derk is dood. Al wat langer geleden voor de komst van zijn vrouw en kinderen is hij beëdigd. Als strafrecht advocaat. Deze tak van ons recht is een moeilijk werkveld. Zware misdadigers verdedigen vraagt veel van hen die ervoor kiezen deze groep recht te geven. Recht te doen. Nu is Derk dood. Doodgeschoten. Op de voorpagina van de Telegraaf staat een foto van de plaatst delict. Vermoord op zijn eigen stoep.

De zwijgplicht die zware criminele groeperingen eisen van hun ( bende) leden is een vaststaand feit. Italië is het vreselijke voorbeeld van een Europees land waarin de onderwereld door dood ( bedreigingen) en angst zaaien het bestuurlijk en politiek voor het zeggen heeft gekregen. Decennia lang ging de kogel dwars door rechters en advocaten heen. Journalisten en industriëlen. Niemand van de elite, van de invloedrijke, was veilig, ook hun vrouwen en kinderen niet.

Kroongetuigen waren en zijn een nagel aan echte en toekomstige doodskisten. Zoals nu met deze moord.

Het kroongetuige programma toont al decennia lang aan dat onze wetgeving ontoereikend is om de zware , rijke, technologisch zeer goed ontwikkelde criminele organisaties te vervolgen. De besluiteloosheid om de softdrugs markt door de overheid te laten monitoren is het bekendste voorbeeld.

Minister Grappenberg behoort af te treden. Als eind verantwoordelijke van ons justitie departement.

Het wegkijken is en was onvergefelijk en laat de ontoereikendheid zien, in zijn volle omvang, van de werk houding, beslissingsbereidheid en ondernomen acties van dit departement, van de leiding.

De staat van beleg zal moeten worden uitgeroepen. Dit geeft justitie per direct de mogelijkheid de 600’lijst op te pakken te screenen en zonodig te vervolgen.

De politie van Amsterdam kan huiszoekingen verrichten, alles en iedereen fouilleren of voor ondervraging vast zetten. Dat is wat er nu moet gebeuren.

De regering moet zijn verantwoordelijkheid nemen. Met of zonder steun van de oppositie.

Voor in de kiem smoren is het al heel lang te laat. Rapporten, rapporteren en blikken agenten. Dat is het antwoord van de door ons aangewezen bestuurders. Dit beleid is tijdrovend, al eerder ontoereikend gebleken en zeker inefficiënt voor nu, de korte termijn .

De staat van beleg zal moeten worden ingezet om deze strijd onder controle te krijgen. Alleen de regelrechte aanval is het juiste antwoord.

The 2019 Jerusalem election hype

Did you notice that something very strange is going on in Jerusalem?

That the kippa is out of balance ?

No, tell me what’s happening!

Kippa on the right that’s ‘Likud’.

Kippa on the left is ‘Kahol Lavan’,

And the regular position, you know the ‘it will be in place all day’ kippa, that’s the signal they are going to vote for one of the religious parties.

Funny and smart that’s fore sure!

So you see that religious Jews are not ancient and lost in the modern political world.

They can create a election hype, media time and have a big laugh.

Shabbat

Painting / Schilderij; Tel Aviv, Leonid Balaklav -2015-

No salt on the table, no candles and where is the candlestick? My new ‘girlfriend’ from the Bronx NY is telling me those attributes are essential for the Shabbat dinner. For me, participating for the first time in this religious ritual dinner, all I see, taste and observe is a new experience. So I am shaking, like a professional Shabbat dinner guest, a little smart-minded my head, because I don’t know anything, i know nothing.

Geen zout op tafel, geen kaarsjes, waar is de kandelaar, waar zijn de kaarsjes? Mijn nieuwe ‘vriendin’ uit de Bronx NY, is zo vriendelijk mij te attenderen op de ontbrekende attributen die noodzakelijk geacht worden voor een geslaagd Shabbat etentje. Voor mij, deelneemster aan een onbekend religieus ritueel, nieuwe info en dus schud ik, wijsneuzerig, lichtjes afkeurend mijn hoofd, want weet ik veel, ik weet helemaal niets.

The Buchenwald kibbutzim, Dan helped

Yes, the Tel Aviv museum of modern art is a beautiful museum. It’s July 2019 and i am visiting one of the temporary exhibitions.

Prisoners of concentration camp Buchenwald managed to survive and made their way to Israel. That’s what this exhibition is all about. Buchenwald.

I am sure the survivors thought about it, the name of the kibbutz they were planning to establish . For weeks, for years, looking at the chimneys blowing hot ashes around. But it was not enough, all the thinking, pro and contras, discussions and the final decision; we are calling our kibbutz ‘Buchenwald’.

Bad, bad! For four years, the name was there, the ultimate ode for those who did not survive, who could not be there with them, the reminder for the next generations. There were other survivors, in Israel, who couldn’t accept, wanted to forget, move on, the future is waiting. Who thought it was not done, this name.

So they changed the name, sad, broken, knowing that wiping out history is feeding the lie, that Buchenwald will be forgotten, just a fantasy.

Not for the Jews, the political prisoners, the homosexuals, the criminals, but for all those others, the so called pure Catholics, the Christians, the Islamists, the fascists, the left and the right.

All who are a little, maybe big antisemitic. They will forget, they will deny, on purpose or just not interested.

My battery is low, Dan is helping me out. I am writing this blog on the Tel Aviv beach, he is serving me vodka with orange juice and helping me finish this blog by charging the battery behind the counter.

Helping me, but for sure for those who have been murdered a long time ago, so thanks Dan. I can write again.

So about this exposition, there is a video, one of the last Buchenwald survivors and the artist are featured in it. You will find a room with on the bed a knitted figure, a women, a female political prisoner, being captured and used as a sex slave. The curtain that’s hiding the bed is embroidered with a golden teeth pattern thats a reminder. They kill and steel, without any hesitation.

But Jews, political prisoners we don’t need that reminder.

The Jews in Amsterdam living in the Jewish neighbourhood can find, in this new century, in their letterbox a little flyer asking to collect their golden teeth and cash them in.

The ultimate antisemetic reminder, the threat ‘we know who is living here’.

Lily’s Swahili tattoo

Under her left breast, under her heart, there is written, the most famous Kenya quote. Why, because her past builds her present. A Swiss father and a mother from Kenya. In Swiss she is the ‘black’ and in Kenya she is the ‘white’. In both countries she is the same ‘Lily’ who is looking in her mirror and feels good. It’s the other who is placing her, Lily, in the context of racial prejudice.

Kenya. The land where the white man, god, will give redemption for the individual suffering. The Swiss where the mountains, for centuries, were not climbed and concord by others. Its her conception, based on lust, not love, followed by Swiss responsibility and Kenyan opportunism what Lily made angry. The knowledge that life is not sweet and green, but raw and hard.

So under her heart is written in Swahili the saying; ‘Kikulacho kimo nguoni mwako’.

But for Lily it is more, this national saying, it is the worldwide truth, her truth, her struggle, the struggle with her childhood, with her hope and sorrow, better known as ‘your worst enemy is yourself’.

Now at last she has given herself ‘self redemption’. Accepting the past and enjoying the present, with the knowledge that she is and always will be ‘Lily’, lovely, beautiful Lily.

De asfalt industrie in de van Hall straat

In Polen en de Oekraïne, asfalt. Met gaten, kuilen en auto wrakken aan de kant van de weg. Ik passeer een dronken fietser en denk aan asfalt. Mooi, glad, zo zwart als de nacht, asfalt. Nu in de zomer, als Nederland in de file staat, in Frankrijk en Spanje, de vakantie pret vlakbij maar bijkans onbereikbaar, is er ‘werk aan de winkel’ in de van Hall straat. De balkon deuren blijven gesloten. De caissières van de appie zitten stoïcijns achter hun kassa’s. De asfaltwagens zijn begonnen met hun werk. Zwaar werk, echt zwaar werk. Grote machines en heel veel herrie. De industrialisatie is hier, in de van Hall straat in volle gang. Deze wegwerkzaamheden zijn de uitkomst van ‘onze laatste 100 jaar’ vooruitgang. Een bejaard echtpaar kijkt toe. Goedkeurend knikkend. Straks is het klaar. Dankbaar dat de open riolen, zand en later stenen straten, door de eeuwen, heen zijn vervangen. Dankbaar voor alle vooruitgang. Dankbaar voor het asfalt.

John Deer, Belorus and the socialist brigades

rosasind.blogspot.com/2017/10/john-deer-belorus-en-de-socialistische.html

Andre Hazes, bier in mijn gymp

rosasind.blogspot.com/2016/03/andre-hazes-amsterdams-cultureel-erfgoed.html

Andre Hazes , bier in mijn gymp

Gaza and the worldwide ignorance

Ignoring facts seems to be the new reality. The BDS whom supporters are not recognizing facts and just simple starts shouting. The MSM and lots of ordinary citizens worldwide who wants the best for everyone and therefore also ignoring facts. The last weeks the news was dominated with news about boycott Iran and the Peace for Prosperity plan, concerning the so called Palestines, both initiated by the USA. The renewed USA boycott for Iran is not ‘new’ news but most be seen as a repeating worldwide alarm signal, as also is the p&p plan trying to end the so called conflict and incredibly violence between Israel and the Palestine’s. I downloaded this Peace-plan and the Iran and Gaza constitution. A lot to read that’s for sure. What also is sure is that I make a compliment to the USA government. But not only compliments, I also address the ignorance which is part of this specific USA policy. The Peace-plan which is build on prosperity and hope, is not going to succeed. The effort, so good, and the ground for the answer, negative, everybody, can be read in the two constitutions I mentioned before.

Central is the base from which out these two constitutions are written. The Islam religion is the founding. That should not be any problem at all except, after reading, it is.

Every Islamic state, theocracy, is convinced that the Islam is the leading religion that will protect under, Islamic law, other religions, there is no equality. Every Islamic state is obligated to help, in word and finance, other states and groups to promote with the goal to installed Islam states in present not Islamics states.

No interference from outsiders in Iran on economical, financial and defending grounds. For GAZA and the PA it’s the same. The billions that are going to be used for the Peace plan are not welcome. The donations from Islamic states are, as in paying the salary’s for government workers and for the family’s members of convicted murderers. This conform they’re constitutions. So the USA Peace-plan is the ultimate effort and shows us, sadly, that nothing will change this Islamic goal. That’s the fact that not can be ignored.

Een voetbal en een vagina

De Charlie Hebdo cartoon is niet geplaatst. Wel te zien, in het artikel, zijn de ‘banners’ van te kopen rotzooi. Het gaat dus over een ‘vreselijke’ cartoon, een vagina met een voetbal erin. De reacties liegen er niet om. Vrouwonvriendelijk, het ultieme voorbeeld van ‘misogyn’ wat het feministische woord van ‘nu’ is. Ik reageer, plaatst nu toch een foto ! Hoe kan ik oordelen zonder de cartoon te hebben gezien? Nee, ik moet zelf googelen; op de trefwoorden vagina en voetbal neem ik aan. Daar heb ik dus geen zin in. Wat zijn dit voor een fake feministen. Moord en brand schreeuwen over een vagina maar door zelfcensuur de andere vrouwen niet de gelegenheid geven zelf te oordelen. De vagina is van ons ‘vrouwen’ , een ruimte van plezier, en daar kun je van alles instoppen. De penis is het meest voorkomende maar ook een vibrator, komkommer, aubergine of afwasborstel behoren tot de mogelijkheden. Het is maar waar je zin in hebt of je voorkeur naar uitgaat. Het blijkt te gaan om een Charlie / cartoon, die betrekking heeft op voetbal vrouwen, een wereld kampioenschap. De maker zal een man zijn . Twee grote mannenliefdes in een tekening verenigd; de vagina en voetbal. Ach, wat zijn mannen toch makkelijk te doorgronden. Maar in plaats van een vrouwelijke cartoonist die als antwoord een penis met twee voetballen als balzak tekent en, als Ajax weer eens verliest, op het kopje van de ingezakte penis een Ajax muts plaatst, krijgen we de hele ‘riedel’ ‘vrouwonvriendelijk’. Humor dames, humor, daar kan de ‘man’ prima mee op zijn nummer worden gezet .

Gerrit en Harry, twee Amsterdamse neven

Zijn naam is Gerrit, de neef van Harry, Harry de neef van Gerrit. Gerrit Slinger geboren in Amsterdam noord, in de van der pek buurt. 54 jaar getrouwd en, ook al is zijn lieve vrouw overleden, toch nog altijd samen. Op de Govert Flinck, daar op dat korte stukje, hebben ze altijd gewoond. Sandra is daar geboren. Zij werkt, om de hoek, bij de Hema, al 30 jaar lang. Daar is de koffie altijd lekker. Brendon, dat is zijn enige kleinzoon. Heel lief, die belt altijd. Het is toch nog wat frisjes, wij kijken omhoog, naar de wolken die het winkelend publiek op de Albert Cuyp volgen. Veertien maanden geleden is zijn vrouw overleden. Elly was haar naam. Tussen de wolken verschijnt een stralend stukje blauw.

Napolitaanse notitie Rebecca / Rebecca Napels note

Rebecca is geboren en getogen op Procida. ‘Rebecca is born and raised on Procida. Wanderlust is the only tattoo on here arm. A little aeroplane Wanderlust’ staat er op haar arm getatoeëerd, een vliegtuigje en een wereldbol vervolmaken haar tatoeage. Geboren en getogen op een eiland, een heel klein eiland, waar iedereen een scooter bezit en waar s avonds, met het eten van een ijsje eten de dag wordt afgesloten. Het is te weinig, er is te weinig input voor Rebecca om voor te leven. De stroom toeristen en de prachtige vissersdorpjes worden een last. Naar Amsterdam dat wil ze wel. Hard werken is geen probleem en haar Engels gaat met sprongen vooruit. Veel van haar leeftijdsgenoten zijn al uitgevlogen. De maritieme middelbare school levert al generaties Procidianen af die, wereldwijd, in de scheepvaart, op ferry’s en cruiseschepen werken. Rebecca is vriendelijk en leergierig. In haar fantasie al op weg naar andere landen, met de wetenschap dat haar kleine eiland, in de golf van Napels, daar waar de zee eindeloos omheen golft, wacht op de terugkerende.

Michail Boelgakov in Procida

-Michail a Russian writer who, with his book dog hart, made a soft landing on my beach bed. – –Michael is een Russische schrijver en is met zijn boek ‘Hondehart’ met een zachte landing op mijn strandbedje beland. -A beautiful novel. No heavy Russian literature but light, sprinkling, it’s satire and not at least a view in human revolutionary psyche. –Een prachtige novelle. Geen zware Russische kost, maar lichtvoetig, satirisch en een geschiedkundig kijkje in de menselijke revolutionaire psyche. –How the Russian revolution the social housing grounded. That the desire of ‘eternity youth’ and class society a universal theme is. –Hoe de Russische revolutie de sociale woningbouw heeft gegrondvest. Dat het verlangen naar een eeuwige jeugd en de klassenmaatschappij een universeel thema is. –That good and bad depends on your position in a segmented society. –Dat goed en slecht afhankelijk is van je plaatst in een gesegmenteerde samenleving. ‘–Dog-hart’ recommended, / Hondehart’, een aanbeveling.

Voor abortus en toch voor Trump

Het is bijna misdadig als ik mijn mening geef. Ongeloof op het andere gezicht, het besef dat je ‘eigen’ eerste indruk, een man vaak getrouwd, met een toren in new York, een flamboyante zaken man die in de jaren dertig niet zou hebben misstaan dat deze indruk is gebleven. Trump is regelmatig de weg kwijt. Dat staat zo vast als een huis. Dat was in 2017 en 2018. Zijn taalgebruik en tactisch spel, zijn onveranderd. Toch is mijn mening voor wat zijn gevoerde buitenlandse beleid, nu in 2019, van blanco ( zijn partij programma) en de uitvoering hiervan, positief. Dus ik glimlach nog steeds als ik hem in een cartoon zie opduiken met een gele zee-egel op zijn hoofd. Trump heeft grote stappen gezet mbt het nu voor eens en altijd onderstrepen dat de staat Israël legitiem is. Jeruzalem als hoofdstad, de moslim broederschap op de terroristen lijst zetten, nog eens benadrukken dat de Golan een integraal onderdeel is van de staat Israël. Dat is duidelijke taal gevolgd door maatregelen en wetgeving. De muur, abortus, opgesloten kinderen, een economisch conflict met China en een militair en financieel conflict met Europa, het is een lange lijst. Zijn vrouw afgebrand en neergezet als dom en golddigger, geeft al aan dat de anti trump ers alles uit de kast halen. Een vreselijk politiek strijdtoneel. Trump de man aan de grote tafel in de kroeg, het hoogste woord, seksistische grappen, altijd op zoek naar handel, extravert en niet bang van wat voor schijnwerper dan ook. Dat staat als een huis , net als zijn buitenlandse politiek, ik steun zijn Midden-Oosten politiek en erger mij groen en geel aan de nieuwe USA abortus wetgeving en hoop dat deze zal worden teruggedraaid ( denkende aan de abortus strijd die ook hier in de EU nog steeds gaande is). Ik een Trump supporter omdat het overleven van de staat Israël en haar inwoners belangrijk is en boven de veranderende abortuswetgeving en nieuwe handelsoorlogen uitstijgt , daarom steun ik Trump.

Napolitaanse notities Een lammetje in het museum

Een ‘Vosje’ is het meest bekend, een zacht velletje, soms met het vossen hoofdje er nog aan, om de schouders geslagen. Een klein lammetje, uitgebeend en bewerkt tot sjaal dit had ik nog nooit eerder gezien. Tot ik in Napels het archeologisch Museum bezocht. Naast de prachtige fresco’s en mozaïeken uit Pompei, zag ik een lammetje, als sjaal. Op Google was het niet mogelijk ook maar iets te vinden over deze sjaal, ik moest mij door een hoeveelheid Griekse en Romeinse carnavalskleding heen klikken zonder enige substantiële informatie te vinden over het gebruik van kleding en materialen in de oudheid. Dus ik heb twee dingen ontdekt; een lammetje als sjaal was in de oudheid een geliefd kledingstuk en in onze tijd geeft Google ons alleen nog maar irrelevante informatie.

Leven gaat voor het klimaat, Jesse versus Bibi

Its Bibi, as a world citizen Jerusalem will get my voice. — Het is Bibi, als wereldburger krijgt Jeruzalem mijn stem.

–Jesse not, Jesse is standing for climate and breaking the industrial power. The Dutch Green Party ( groen links) should on the green innovation level be a interested friend. With a country, Israel, worldwide admired for its innovations and scientific work. –Jesse niet, Jesse staat voor klimaat, voor het doorbreken van de industriële macht, dus zou op ‘ milieugebied’ een hechte vriendschap moeten hebben met een staat, Israël, die wereldwijd in de top 3 staat voor wat betreft groene innovatie en wetenschappelijk denkwerk. –But as it seems , for a long time, that’s not the case. The Green and the Dutch socialists are not so interested. –Maar dat is voor Groen Links en ook voor de PvdA niet van belang.

Inviting, unreliable English socialists ( anti Semitic) , shows us that ‘ covering’ in stead of communicating a political view, Dubieuze Engelse collega socialisten ( antisemieten) uitnodigen, laat zien dat ‘afdekken’ in plaats van een politiek standpunt innemen (en dit ook communiceren met de wereld) bij de PvdA de politieke insteek is, alles is gericht op coöperatie en invloed, de Europese socialisten zijn in de verdediging. GroenLinks hoeft alleen een stemming te houden; waar dan een pamflet of soort besluit, wat valt onder ‘het afdekken van een politieke mening met ruimte voor interpretatie’, uit komt rollen en wat direct voor pers en publiek beschikbaar is.

Het zijn de Palestijnen, die gehoord worden en doorklinken in de activiteiten van deze twee partijen. Dat is een mening en die mag en kan verkondigd worden als burger en dus ook als politieke partij. GAZA is een Palestijnse staat, daar gekomen omdat jullie dat politiek verantwoord vonden en internationaal steunden. Voluit en langdurig. Nu na 15 jaar: er is in GAZA een terroristen regering gevormd en een terroristisch beleid (uit) gevoerd. Als het kleine zusje van IS is in GAZA Hamas de baas. Op hun politieke prioriteiten lijstje staat met stip op nummer 1 ; vernietiging van de staat Israël. Met volledige steun van de PvdA en GroenLinks leden en het bestuur. Een fout buitenlands beleid, wat met steun van politieke EU fracties tot op de dag van vandaag nog steeds wordt uitgedragen. Antisemitisme iets anders kan ik hier niet meer van maken.

Napolitaanse notitie In Cico

Eten dertig kinderen pizza met patat, stapelen hun lege blikjes coca cola op elkaar, giechelen en schreeuwen en drijven de serveerster tot wanhoop. Het is de verjaardag van de zoon van de baas van de pizzeria. 12 jaar, de drempel naar de pubertijd is vandaag genomen. Lippenstift, navel truitjes en stoere petjes in het niets verhullende felle licht. Geen schaamte, vriendschap en plezier. Dit zijn de Italianen van morgen.

Juffen en meesters, de site waar je een cijfer kunt geven ..

Ja die site is de lucht ingegaan, ‘wat nu weer’ zal de juf, meester of docent hebben gedacht. Dit ‘alles’ is allemaal begonnen met een leerling die boos was op een docent, op een uitspraak van hem in een ‘atheïstisch versus religieus denkende discussie’. Het niet kunnen hanteren van kritiek op een godsdienst of politieke overtuiging is een belangrijk onderdeel van de klacht. Dat is jammer want deze jonge man nog ‘volop’ ‘lerende’ op emotioneel, sociaal gebied en nog druk met zijn lesstof op school, moet begrijpen dat discussiëren een techniek is om argumenten uit te wisselen en standpunten te bepalen. Dat kan betekenen, ongeloof, woede, lachen, het goedkeuren of afkeuren van de ander zijn argumenten, scheldpartijen, goed luisteren en duidelijk in je taal gebruik zijn. Ja, een andere mening kan soms als een ‘ bom’ binnenkomen. Een totaal andere mening horen, tegengesteld aan wat en waarom familie en vrienden denken. Dit is de les van vandaag voor ons Nederlanders; niet de CDA slogan “wees wat vriendelijker tegen elkaar.” Maar de slogan; “wees eerlijk tegen elkaar” en als je er niet uitkomt zeg dat dan ook . Dan maak je pas kennis met elkaar.

Lonely Wolf in Amsterdam

De advocaat van de slachtoffers van de vreselijke steekpartij op de Albert Cuyp heeft het nieuws opgezocht en terecht.

Een Lonely Wolf op de Cuyp. Gek gemaakt en zichzelf gek genoeg gemaakt om met een mes toe te slaan. Twee Amsterdammers bijna de pijp uit. Joodse Amsterdammers die naast een radicaliserende moslim, dag in dag uit, moesten werken.

Een Islamist, zo eentje waar de AIVD en onze Burgermeester het publiek voor waarschuwen. Let op, kijk uit, maak er melding van, dat is de vraag en de opdracht van de autoriteiten aan ons. Dus er is gebeld, de politie heeft aangeklopt, de GGZ is ingeschakeld en toch bleef deze Lonely Wolf zitten waar hij zat.

Lonely Wolves zijn in Israël, waar regelmatig burgers en Israëlische soldaten worden aangevallen en vermoord een vast gegeven. Het zijn mannen en vrouwen die, om een politieke of religieuze reden, of beiden, Joden wereldwijd aanvallen en de staat Israël willen vernietigen.

Net als nu in Amsterdam. Hij zoop en snoof te veel, was niet goed in zijn ‘pan’, was een ‘relie’ en heeft voor 99% zekerheid vaak en veel en langdurig te horen gekregen dat Joden niet deugen.

De boodschap dat Joden niet deugen is elke dag weer, decennialang, gecommuniceerd en ondersteund, wereldwijd, door tv, radio uitzendingen en in publicaties. Dit is voor 100% zeker.

Dit is antisemitisme. Dit is ‘framen’. Een land en zijn inwoners uitleveren aan miljoenen ‘van het padje geraakte’ relie’s en in hun kielzog een ‘aanhang’ die een wensdroom wil uit zien komen door antisemitisme als ondergeschikt of een fantasie te benoemen.

Dat is niet alleen onbeschoft, oneerlijk of onbegrijpelijk maar ook misdadig.

Op de Albert Cuyp zat een Lonely Wolf die tot actie is overgegaan. Een van de velen die er wereldwijd rondlopen. Er is gebeld en gewaarschuwd, maar Politie en Justitie waren gehouden aan wet en regelgeving.

En nu, heeft deze Egyptische man, niet zijn Marokkaanse buren geprobeerd te vermoorden, hij heeft gekozen voor zijn Joodse buren.

Het uitsluiten van de dader zijn antisemitische motieven kan en mag dus niet. Het uitsluiten is een anti semitische daad op zichzelf en als uitvoerend beleid van Politie en Justitie onacceptabel.

Niet het sussen of de angst voor maatschappelijke onrust is hier het belangrijkst, het vertellen, communiceren van de feiten dat is wat telt. Anti semitisme bestaat en mag nooit als waarheid niet benoemd of vergoelijkt worden.

De getroffen familie is in shock. De markt kraam houders zijn in shock, net als ik en nog veel meer Joodse Amsterdammers. De Joodse Amsterdammers omdat, ondanks het besef van het bestaan en gevaar van antisemitisme, het ongeloof weer werkelijkheid, weer waarheid is geworden. Op een gewone door de weekse dag is een Joodse familie in Amsterdam bijna afgeslacht.

De niet Joodse Amsterdammers zijn geschrokken en leven mee. ‘ Maar naar mij keek hij ook heel vuil’, ‘nee hoor ik denk niet dat dit antisemitisch is’ en dan het afsluitende argument; ‘hij was in zijn hart een goede moslim met een alcohol probleem’.

Onacceptabel is een leeg begrip en hier dan ook niet van toepassing. Wat wel van toepassing is is het recht op zelfverdediging. Zoals in Israël de IDF de bescherming en de zelfverdediging van de burgers van Israël heeft geregeld en uitvoert zullen de Joden in Europa hun eigen bescherming moeten gaan organiseren. Niet voor niets heeft de staat Israel de laatste jaren regelmatig de Joden opgeroepen naar Israël te komen. Alleen de Joodse staat kan namelijk de garantie geven dat er niet gekeken of weggekeken wordt en antisemitisme wordt vergoelijkt onder het mom van geestelijk instabiel of een moeilijke jeugd.

De Nederlandse staat is er voor al haar burgers. Israël niet meer, Israël heeft gekozen voor de al eeuwen lang door anti semitisme geplaagde en belaagde Joden. Al het andere is niet meer relevant.

Zuckerberg

Mark is genomineerd voor de Nobelprijs voor de vrede.

Dat is hij natuurlijk niet.

Mark is altijd in het nieuws.

Economisch, financieel.

Sociologie, psychologie.

Hier voeg ik vrede aan toe.

De mogelijkheid is geschapen om wereldwijd met elkaar te communiceren.

Om onze kennis en ervaringen te delen.

Om onszelf te organiseren.

Een technologisch geschenk.

Een Nobelprijs voor de vrede waard.

Femke als de heilige maagd Maria

Die Femke toch schuift aan bij een gebedsdienst, dat lees ik in het parool. Ik ga dr maar vanuit dat het waar is. Dat deze burgemeester in een land waar staat en kerk gescheiden zijn( ja ik weet het niet helemaal ) en zeg een kleine 70 procent van de Nederlanders ongelovig zijn elke keer weer te vinden is in gebedshuizen. Heeft ze nu echt niets beters te dien. Moet zij niet de neutraliteit uitstralen , dat iedereen haar even lief is. Dat elke Amsterdammer mag eten wat hij of zij wil, mag neuken met wie hij of zij wil, mag bidden tot wat hij of zij wil. Dat dat niet haar pakje aan is. Veel Amsterdammers, van oudsher rood, hadden God niet in hun vaandel staan. Ja rood, niet links. En rood is niet links, dat is geen groen links, rood is scheiding van kerk en staat. Gelijke rechten voor man en vrouw. Nee wat lees ik ; daar zit ze dan, op de gescheiden vrouwen afdeling, tussen de bidders ja en amen te zeggen. Vreselijk, geen greintje benul van de eeuwenlange strijd die in Nederland gevoerd is. Foute boel die Femke.

Geslacht en gender neutraal

Een vergissing, ja een vergissing in woordgebruik. Gender is een Engels woord en betekend geslacht. Onder geslacht verstaan wij: man en vrouw. Dat is biologisch bepaald, aan de hand van DNA, verschillende soorten en hoeveelheden specifieke hormonen en verschillende geslachtsorganen. Duidelijker kan het dus niet. Nu gender, gender betekend ook geslacht maar hier hebben wij het niet over een biologisch bepaald geslacht, maar over de historische en de van oudsher gegroeide sociologische en psychologische plaatsing van een geslacht, dit alles in relatie met de natuurlijke omgeving en hedendaagse maatschappij. Denk bv aan roze en blauw als typische jongens en meisjeskleertjes, beroepen die gezien worden als mannelijk of vrouwelijk. Ook het sterke en zwakke geslacht wat, het moet gezegd, gelegen is in het feit dat mannen meer spierkracht massa hebben op grond van biologische bouw. Waarom nu deze inleiding. Er is helemaal niets mis met de biologische bepaling van man en vrouw. Er is ook niets mis met de de ontwikkelingen om man en vrouw dezelfde rechten te geven. Dit is een langdurig proces van toegang tot universiteiten, de strijd om stemrecht voor vrouwen en is ook van toepassing op het jongetje dat roze kleren wil dragen of met poppen wil spelen. Dit is de emancipatie van man en vrouw die is verankerd en voortgekomen uit de feministische beweging. Feminisme is eigenlijk het ouderwetse woord voor gender neutraal. Maar gender neutraal is niet biologisch neutraal. Nu zijn, bestaan, er mensen die zich geen man of vrouw voelen of meer man dan vrouw. Ook bestaat er een breed spectrum van aangeboren biologische afwijkingen . Afwijkingen op het vlak van de voortplantingsorganen of hormonen die samengaan met een van de twee geslachten Deze groep wordt nu intersekse personen genoemd en heeft plaatsgenomen in het rijtje homofiel, lesbisch en transgender. Maar deze groep is niet gender neutraal. Deze paraplu groep is niet gebaseerd op de biologische man of vrouw maar op sexuele voor keur en nu met de intersekse aanvulling een groep met een biologische afwijking. Wel is deze groep gender neutraal in de zin van; draag roze of blauw, oefen elk beroep uit waarvan jij denkt dat je het leuk vind en natuurlijk de gender neutrale uitbetaling daarvan. De gebruikte terminologie wekt verwarring op, is verwarrend en wordt vaak verkeerd of oneigenlijk gebruikt. Gender neutraal is niet biologisch neutraal. Er bestaan twee biologische geslachten en geslachtsloos met een biologische oorzaak en ook de voor beiden groepen daaruit voortvloeiende persoonlijke keuze om hetero of homo georiënteerd te zijn. Iemands seksuele voorkeur, travestie of je meer man dan vrouw of andersom voelen met de mogelijkheid tot geslachtsverandering vallen niet onder gender neutraal, biologisch geslacht of bij geboorte geslachtsloos.Deze ( lhtb) paraplu groep vraagt terecht aandacht voor acceptatie en actie tegen discriminatie maar komen voort uit persoonlijke keuze. Dus als er op de sociale media of op een verjaardag onbegrip geventileerd wordt dan lijkt mij dat de gebruikte termen en de uitleg daarvan in duidelijkheid te kort schieten.

Nog een keer gender neutrale wc’s

Er kwam een artikel voorbij op de AT5 website. Iets over een tentoonstelling en de daar aanwezige gender neutrale wc’s. De verschillende argumenten van voor en tegenstanders werden op een rijtje gezet en ook het nieuwe plan om in de openbare ruimte ( parken) gender neutrale wc’s te plaatsen. Een ‘keurig’ artikel waar in voor en tegen argumenten aanbod kwamen. Dus weer liet ik mijn gedachten gaan over de ‘wc kwestie’ die de, Amsterdamse, gemoederen nu al een tijdje bezig houdt. Dit, nadenken over, heb ik al eens eerder gedaan en weer kom ik tot dezelfde conclusie. Gender neutraal wordt verkeerd in de ‘markt’ gezet en gaat aan een aantal zaken voorbij.

Neutraal in de betekenis dat aan ‘iets’ of ‘iemand’ geen waardeoordeel, of toekenning van een mening wordt gegeven. Politiek neutraal, CO2 neutraal, je mening over een boek of de net gekochte laarzen van je beste vriendin. Niet goed, niet slecht, niet mooi , niet lelijk, wel relevant, niet relevant. Deze wc kwestie geeft het dagelijkse begrip mbt neutraal een nieuwe betekenis. Die was er altijd al maar is nu in het dagelijks taalgebruik gemeengoed geworden. Hier heeft de feministische beweging een vinger in de pap. Eigenlijk zijn zij de grondleggers van de gender neutrale wc. Elke baan moet toegankelijk zijn voor man en vrouw, elke opleiding moet toegankelijk zijn voor man en vrouw, eigenlijk alles waar van oudsher op basis van het geslacht vrouw, de vrouw is of werd achtergesteld in het politieke, economische en sociale leven.

Nu de wc’s…Van gescheiden toiletgang was vroeger geen sprake, in de buitenlucht of een gat in de grond dat was het wel zo een beetje. In India zijn tot op de dag van vandaag veel vrouwen niet veilig als het op plassen en poepen aankomt. Nu is de komst van een privé ruimte voor vrouwen natuurlijk niet voor niets ontstaan. Vrouwen zijn kwetsbaar, met hun onderbroek hangend op hun kuiten, hun tasje bungelend aan een haakje aan de deur, in een ruimte waarin deze deur met een klein duwtje kan worden geopend. Daar mag niet aan worden voorbij gegaan. Het lijkt of deze kwetsbaarheid geen item is of mag zijn. Dat man en vrouw elkaar altijd respectvol en beleefd bejegenen. Maar respectvol bejegenen is niet neutraal en kwetsbaarheid is ook niet neutraal, dit is een wensgedachte die wordt gelogenstraft door de dagelijkse praktijk. Dat de aparte vrouwen wc bestaat is gelegen in het feit dat heet veiligheid. Niet meer en niet minder. Dit gaat niet over geslachtsverandering, of dat rolstoel gebruikers ook een aangepast toilet hebben. Dit gaat niet over zittend en staand plassen en de wc hygiëne. Ik herhaal het nog een keer dit gaat over veiligheid.

Als de gemeente Amsterdam vrouwen toiletten beschikbaar stelt voor het mannelijk geslacht dan is er iets mis. Maar als de gemeente, in alle openbare ruimten, een derde toilet beschikbaar stelt toegankelijk voor man en vrouw dan is de keus duidelijk en laat de overheid ook daadwerkelijk zien dat veiligheid voor vrouwen op nummer 1 staat en ondergeschikt is aan wc neutraliteit. ‘Be my guest!’.

Neverland op school

Wat zeggen de kinderen. De kinderen en jongeren in Nederland. De kinderen die een groot deel van hun tijd op de sociale media doorbrengen, die naar de gesprekken van hun ouders luisteren, variërend van ‘wat wij gaan eten vanavond’, een familielid die gaat scheiden of wat de vakantie bestemming gaat worden. Maar er is natuurlijk ook het ‘nieuws’ het NOS of RTL nieuws wat in gezinnen besproken wordt en dat is dit keer de documentaire ‘Neverland’. Hiervoor was het, mogelijk, de scheiding van Wesley en zijn vrouw Jolante, maar een scheiding is niet het onderwerp van ‘Neverland’ en de pedofilie die hierin besproken wordt is van een geheel andere orde dan de problemen van voetballer Wesley of een scheidende oom en tante.

Over pedofilie wordt niet gesproken. Hier wordt over gefluisterd of het wordt verzwegen. Kleine kinderen zullen nooit iets horen over pedofilie, waarschuwingen in de trant van ‘niet bij vreemden in de auto stappen’ dit is de meest gangbare waarschuwing, van ouders aan hun kinderen, die ‘pedofiel’ gerelateerd zijn. De angst en onmacht die uit dit soort waarschuwingen spreekt geeft aan dat ‘het gevaar’ genaamd ‘pedofilie’ bij alle ouders diep in hun onderbewustzijn is verankerd.

Seksueel misbruik is verschrikkelijk, voor de kleintjes onder ons, voor de jongens en de meisjes, voor volwassen vrouwen en mannen, het is een misbruik dat al zo oud is als de mensheid.

En nu dus ‘Neverland’. Een wereldberoemde popster. Ieder kind kent Michael. Zijn liedjes zijn populair en de dansjes die erbij horen ook. Vier uur tv over pedofilie. Gemaakt voor een volwassen publiek. Niet voor de doelgroep kinderen, terwijl zij wel het ‘lijdende voorwerp’ zijn.

Dus nu is het de tijd om te praten met je kinderen, want de meeste kinderen zullen er al iets over gehoord of gelezen hebben, als je dat al niet al eerder had gedaan. Praten met je kinderen over pedofilie, zoals je ook praat over sexualiteit, over vrijen, zoenen, kinderen maken en als ze wat ouder zijn over menstruatie, condooms, geslachtsziekten, abortus en de vreugde die ouders ervaren als hun kindje geboren wordt.

De King of pop, zijn muziek en nu het gegeven dat hij een pedofiel was. Dit is nooit bewezen, er is ooit een strafzaak maar nooit een veroordeling geweest, maar ook dit, het niet melden van misbruik is een onderwerp van het ouder en kind gesprek. Dat zwijgen niet fout is maar dom, dat het kind niet fout is maar de pedofiel. Dat niet praten betekend dat ook andere kinderen heel veel verdriet gaan krijgen.

Pedofilie is vies, is fout en verboden. Bij de wet. Dat je hiervoor heel lang de gevangenis in moet. Pedofilie betekend gewoon het seksueel misbruiken van jonge kinderen. Een keurig, abstract, woord dat de vieze, gore, lading dekt.

Omdat het regelmatig voorkomt dat ouders, of familie, weten dat een kind seksueel misbruikt wordt en om redenen, voor mij onbegrijpelijk, hier niet mee naar de politie of een vertrouwensarts gaan is het zaak de ‘juffen en meesters’, docenten middelbaar en het ministerie van onderwijs het volgende te vragen.

‘ Neverland’ is niet de documentaire die op basis en middelbare scholen vertoond moet worden. De Nederlandse tieners zijn bijdehand genoeg om deze docu zelf te downloaden. Misschien zijn er lespakketten of onderwijs video’s beschikbaar, ik weet het niet, staat pedofilie als les onderwerp ingeroosterd, ik weet het niet. Maar ik hoop van wel. Ieder jaar weer. Ja, ieder jaar weer. En wij vaders, moeders, tantes en opa’s, wij weten dat de juffen en meesters overbelast zijn. Dat de lijst van ‘zaken’ die aandacht vragen eindeloos lang is en de tijd beperkt.

Maar alleen het geven van informatie over wat pedofilie is, het herkennen van en het bespreekbaar maken kan de ‘angst’ die deze verschrikking met zich meebrengt, waar kinderen zomaar ongevraagd in terecht kunnen komen, doorbreken.

Pedofilie is niet uit te bannen, het is een gegeven.

De verantwoordelijkheid bij de ouders leggen lijkt in eerste instantie correct maar is, als bescherming van het kind tegen pedofilie, onvoldoende. Zoals ‘ Neverland ‘ laat zien, maar ook andere, in de openbaarheid gebrachte, pedofilie ‘zaken’, zijn niet alle ouders opgewassen tegen bedreigingen, het laten afkopen van schuld door betalingen, of andere ‘psychologisch’ gerelateerde redenen.

‘Neverland’ is geen lesje, ‘Neverland’ is geen waarschuwing, ‘Neverland’ is een in beeld gebracht feit. Dat pedofilie een inktzwarte ‘demon’ is waar wij allen, in de zin van educatie en alertheid, verantwoordelijkheid voor dragen.

Homeland een serie

En dan Herman, een doorsnee FB gebruiker, die commentaar geeft op een post die informatie geeft over de veiligheidssituatie in Israël. Ik zie een aantal van zijn profielfoto’s. Hij lijkt op Saul een van de hoofdpersonen in de serie Homeland. Carrie en Quinn en natuurlijk Brody, zijn fictieve personen die in een populaire Netflix serie de spionnen wereld aan ons kijkers voorlegt. Ons aan de hand meeneemt, ons iets leert of ons misschien wel iets wijsmaakt. De patriot act, Irans nucleaire aspiraties, de wereldwijde jihad, overlopers, dubbel spionnen, macht, sex, geld, patriotisme en religie, liefde en heel veel zwarte blinkende SUV’s die het contrast vormen voor de oude barrels waar de jihadisten gebruik van maken. Deze serie, een wereldwijde hit, geeft ons burgers de munitie om complot theorieën te accepteren, te initialiseren zodat bij de dagelijkse berichtgeving over wereldwijde politieke ellende er steeds bij de burger een klein rood vlaggetje tevoorschijnkomt. Is het waar? Worden wij gemanipuleerd? Deze zomer ontdekte ik een straatje in zuid Spanje. Hier werden de slachtoffers van de (katholieke) inquisitie doorheen gevoerd, voor ondervraging, marteling, het bekennen of ontkennen van vaststaande of verzonnen feiten, met de dood als gevolg. De inquisitie is een historisch feit, twee wereldoorlogen en de Twin Towers zijn dit ook. Dood om macht te consolideren, om echte of verzonnen vijanden te lijf te gaan. Maar niet alleen in Europa en in de USA. Ook in het Midden oosten en het Verre oosten, werden burgers ingezet en gemanipuleerd. Alle koningen, koninginnen, dictators, regeringen en parlementen wereldwijd, maakten en maken gebruik van manipulatieve (spion) technieken. Soms om ‘slecht’ te doen, soms om een ‘werkelijke’ bedreiging te elimineren. Wat mij heeft gestoord in deze serie, waar ik een traan om heb gelaten, waar ik weer eens, ik wist het al, op gewezen ben. Dat deze fundamentele strijd tussen de Arabieren en de USA en de geallieerden zijn oorsprong heeft in de dictatoriale religieuze regimes die wereldwijd, al eeuwenlang, het politieke, sociale en economische klimaat vergiftigen. Dat is een feit waar wij burgers bij stil moeten staan, het spionnen geweld, de bommen en economische sancties zijn hier slechts een afgeleide van.

Spaanse zigeuners

Die zie ik hier de wanden van de musea vullen, prachtige schilderijen van Spaanse Roma, hun leven, geluk, honger en verdriet, de kinderen en natuurlijk de ‘Flamingo’, de jurken, de waaiers, en de stippel schoentjes. De rood met witte schoentjes die overal ter wereld in de kasten van kleine meisjes te vinden zijn. De Spaanse Roma bedelaarster die op de trap van de kathedraal een onverstaanbaar maar prachtig lied zingt. Dit zijn geen Hongaarse Roma. De Roma romantiek die hier in Spanje leeft, die bij de Roma en niet Roma vertedering en vreugde oproept, die is in Hongarije nergens te vinden. Hier dansen de Hongaarse Roma niet de Flamingo. Hier worden de Roma als ongeletterd en lastig gezien. Dit om- en beschrijf ik dan nog vriendelijk. Hier in Hongarije hangen, verspreid in de musea, geen tientallen schilderijen van Roma afgebeeld tussen gezellige huisjes en weelderige bloemenpracht. En dat is jammer. Dus weer wil ik een oproep doen voor de vestiging van een Hongaars Roma museum. Een museum waar ‘Roma’ schilderijen hangen, boeken van Hongaarse Roma schrijvers en schrijfsters in te kijken zijn. Musici geëerd worden. Een museum dat de alom bekende Roma ellende en misère overstijgt. Bij deze dus. Schilderij: Gitana de Granada 1915 Juan de Echevarria ( Carmen Thyssen museum Malaga)

Faro the terrible denial

I am surprised ; what a nice little town. Faro with in front a national sea park. Covered with birds and beautiful sandy beaches.

That’s not what I can say after visiting Faros historical and are archeological municipal museum. There is nothing wrong with the location. I see a splendid old monetary and the collection; famous mosaic and religious paintings. The Romans, the Arabic invasion and different wars. The Islam, Christianity, the Catholics they are all there.

But not the Jews, not one artefact, not one painting, not one old gravestone that shows me, an ordinary citizen, the history off the Jews. The Jews who are part of the Faro history. They were there. Living, praying, working and dying for a long, long, time. So after asking around, the Jews are

not a part of this museum. And that’s shameful, because its ‘manipulation of local history’. It’s 2020 and again shameful and painful.

Faro is it worth a visit? Yes it is, but go and ask if it’s possible to place a little artefact on one off the shelf’s.